"We gaan door zolang iedereen het leuk vindt"

Door André Veenstra

Nog nèt niet bekend van radio en TV, wél van de verschillende straattheaterfestivals in de regio, zoals in Mijdrecht en Woerden. Inmiddels zijn de PolderPaters ook graag geziene gasten bij het straattheaterfestival in Medemblik. Wie weet komen er meer verzoeken voor optredens van deze Rondeveense dansgroep die louter uit jeugdige mannen bestaat. Een vriendengroep die opvalt door hun herkenbare en verfrissende presentaties. Dat getuigt van een aantal visitekaartjes van straattheaterfestival organisatoren en impresario's. "Bel eens even met ons", zo wordt gevraagd. Ook het publiek kan de PolderPaters waarderen, gelet op de vele positieve reacties na een optreden. Desgevraagd kwamen enkele leden van de groep op bezoek voor een interview.

Hoe zijn de PolderPaters ontstaan?
Robert Oudshoorn vertelt daarover het volgende: "De PolderPaters zijn eigenlijk een vriendengroep afkomstig uit Mijdrecht en Wilnis. Zo'n vijf jaar geleden is het allemaal begonnen met een grap door bij de dansstudio van Jan Verburg in Mijdrecht tijdens het afdansen de pauzes op te vullen. Na een paar biertjes ontstond het idee om verkleed bekende disco classics te playbacken in de vorm van wat danspassen. De bekende Nederlandse zanggroep Pater Moeskroen stond ons daarbij als voorbeeld voor ogen wat betreft de naam. Voor eigen rekening hebben we toen bruine pijen aangeschaft. Tijdens de afdansavonden hebben we het licht gedempt, kaarsen aangestoken en er een soort kerkomgeving van gemaakt. Vervolgens hebben we een mistery-act opgevoerd. Daarbij diende gregoriaanse muziek als intro en Liefde voor muziek van Raymond van 't Groenewoud als dansmuziek. Door de speciale kleding, zoals de pijen, wordt zoiets theatraal. Omdat we binnenshuis veel succes hadden, kwam het idee om ons aan te melden voor het Mijdrechtse Straattheaterfestival in 1998. Dat hebben we toe gedaan en was ons eerste optreden naar buiten een feit. De jaren erna zijn we steeds gevraagd om mee te doen. Dit jaar ontvingen we zelfs een aanmoedigingsprijs van de organisatie."

Uit hoeveel man bestaat de groep?
"Dat was toen nog een heel losse groep", vult Joris Drubbel aan, die samen met zijn broers Mathijs en Wouter eveneens deel uitmaakt van de PolderPaters. "Na enkele avonden werd het pas een hechte groep die inmiddels uit elf personen bestaat. Allemaal jonge mannen in de leeftijdsgroep van 21 tot 27 jaar die best van een geintje houden als het om een verkleedpartij gaat en om een dansje te maken. We hebben een simpele formule, playbacken op herkenbare muziek, meestal disco classics en doen dat niet langer dan een kwartier of zo. Daarbij presenteren we verschillende acts, waarbij we ook van kleding wisselen. De ene keer zijn het zes PolderPaters die dansen, een andere keer zijn het vijf jongens verkleed als non. Sommigen gaan ook wel eens op de bühne als travestieten. Dat zorgt allemaal voor veel hilariteit bij het publiek, want die verwachten dit soort acts niet met liedjes die iedereen wel kent.

Het komt bovendien allemaal ongekunsteld over en de toeschouwers ervaren dat als verfrissend."

Oefenen jullie wel eens?
PolderPater Remco van Dijk: "De optredens die we met elf man doen studeren we van tevoren in. We doen dat nu intensiever dan een paar jaar geleden. Dat komt omdat je ook meer kwaliteit op het podium wilt neerzetten. Zo'n één avond per maand zijn we er wel mee bezig en in het voorjaar en de zomer repeteren we wat vaker. De liedjes selecteren we met elkaar, waarna ze achter elkaar worden gezet op een CD. Daarop wordt gedanst. Oefenen doen we bij vrijwilligers op locatie. Soms ontstaan levendige discussies onderling wat we gaan doen en vooral hoe we het gaan doen op het podium. Dat gaat niet altijd van een leien dakje, maar door de discussies komen er vaak ideeën los die erg bruikbaar zijn. Zodra de PolderPaters op het podium staan komen ze steeds meer in hun rol. De personen die de rol spelen hebben dan een andere uitstraling. Het publiek weet dat en waardeert het als je op dat moment 'anders' bent. De liedjes nodigen uit tot uitbundig meeswingen met de groep. Na afloop komen de mensen naar je toe om je te bedanken voor de ongein. Je krijgt allerlei complimenten en ze zeggen genoten te hebben. Dat geeft toch een stukje plezier en een tevreden gevoel. Ondanks het feit dat mensen je als artiest zien, blijven we amateurs en natuurlijk gewoon onszelf. De toneelkleding kopen we ook zelf, daarmee zijn we per jaar tussen de vijftig en honderd euro kwijt. Niet veel, maar soms kunnen we aan gebruikt materiaal komen dat voor ons nog goed genoeg is."

Zijn er al meer verzoeken om optredens?
Robert Oudshoorn: "Ja, behalve in Mijdrecht zijn we onlangs ook gevraagd in Woerden, in dit jaar ook in Medemblik, en er gaan zelfs geruchten voor het Oeral festival op Terschelling volgend jaar, maar dat wachten we wel af." Suggesties zijn ook gedaan om acte de présence te geven bij winkelopeningen en dergelijke. Maar of we dat gaan doen… We hebben allemaal ons werk en dat heeft eigenlijk niets met de PolderPaters te maken. Zelf ben ik wel actief in de muziek, maar ook dat staat er los van. Al met al kunnen we, behalve in het weekend, dus niet altijd optreden. Het moet daarnaast ook leuk en exclusief blijven.

die al pijprokend commentaar geeft op alles wat er te zien is. Toeschouwers of toch artiesten? Het laatste is het geval en dat blijkt als de mannelijke helft van het echtpaar achter de coulissen duikt bij de PolderPaters die zojuist hun optreden achter de rug hebben. Het stel heeft genoten van de voorstelling. De PolderPaters brengen een flitsende show met de ene gedaanteverwisseling na de andere, van paters en nonnen tot sexy travestieten met een engel in hun midden. "Prachtig", roept de pijp geaffecteerd. "Ik zou jullie wel eens vaker willen zien, leuk ook voor in de kerk en zo"… De persoon in kwestie is niet alleen artiest, maar blijkt eveneens eigenaar van een theaterbureau te zijn die op zoek is naar onbekend talent. De prestatie van de PolderPaters noemt hij zeer de moeite waard, dus noteert hij graag hun telefoonnummer….' Aldus het commentaar in de Woerdense Courant. Een tekst die in de kring van de PolderPaters met instemming is gelezen.

Gaan jullie nog lang door?
Dat ligt eraan, is de mening van de aanwezige leden. Zolang iedereen het leuk vindt en dat geldt voor zowel het publiek als de groep zelf, gaat men door. Een tijdje geleden wilden de PolderPaters stoppen met hun optredens, maar de aanmoedigingsprijs bij het festival in Mijdrecht heeft hen toch maar doen besluiten hun repertoire voort zetten. Ook de 'fanclub', waarvan ouders, vrienden, vriendinnen en een aantal naaste belangstellenden deel uitmaken, was die mening toegedaan. Joris Drubbel ten slotte: "Als de mensen na afloop van een voorstelling naar je toe komen en vragen om een kaartje, hebben ze van je genoten. Dat moet zo blijven. Zodra je merkt dat men het wel gezien heeft, wordt het stilaan tijd om een andere hobby te kiezen. Maar zover is het dus nog niet!"

Aan de PolderPaters wordt gestalte gegeven door: Joris, Mathijs en Wouter Drubbel, Robert Oudshoorn, Remco van Dijk, Sander en Edwin Koster, Chester van der Tang, Pieter van Hekken, Stefan Leeuwerik en Rocco Bouwman. Wilt u meer informatie dan kunt u altijd even kijken op de website van de PolderPaters: http://www.PolderPaters.tk (Foto's: Archief PolderPaters)